FTTH budowa. Czynności przy zaciąganiu kabli światłowodowych do kanalizacji wtórnej i rurociągów kablowych Skojarzenie silnego strumienia powietrza z małą przeciągarką stwarza
bardzo korzystne warunki przy zaciąganiu kabli do rurociągów
Itotą tej metody jest wytworzenie w rurze polietylenowej silnego strumienia
powietrza, który unosi i pociąga za sobą kabel tylko w wyniku tarcia o jego
powierzchnię, bez stosowania tłoczka. W urządzenie jest wmontowana miniaturowa
przeciągarka automatyczna, która zapoczątkowuje proces zaciągania kabla
(wpychanie) i przez cały czas trwania tego procesu umożliwia regulowanie prędkości
ruchu kabla. Skojarzenie silnego strumienia powietrza z małą przeciągarką stwarza
bardzo korzystne warunki przy zaciąganiu kabli do rurociągów o licznych
krzywiznach i zakrętach.
Osiągane długości jednorazowo zaciąganych odcinków kabli wynoszą od 500 do
2000 m zależnie od stosunku wewnętrznej średnicy rury polietylenowej do średnicy
kabla (pożądana wartość nie powinna być mniejsza od 2), konfiguracji trasy linii oraz
ciśnienia (do 800 kPa) i wydajności (do 12 m3
/min) sprężarki.
Wciągnięcie dłuższego odcinka kabla jest możliwe przez zastosowanie na trasie linii
dodatkowych urządzeń tego samego rodzaju.
Szybkość zaciągania może być regulowana w granicach
0 - 100 m/min. Metoda umożliwia zaciąganie kabli o średnicach
9–20 mm do rur polietylenowych o średnicach 25–50 mm. Stosując odpowiednią
ilość zestawów można w jednej operacji zaciągnąć odcinek kabla światłowodowego o
praktycznie dowolnej długości.
Czynności przy zaciąganiu kabli światłowodowych do kanalizacji wtórnej
i rurociągów kablowych
Długość odcinka pneumatycznego rur polietylenowych, do którego kabel
światłowodowy może być zaciągnięty w jednej operacji, zależna jest od wielu
czynników:
– stosunku średnicy rury do średnicy kabla,
– konfiguracji trasy, pochyłości, zakrętów itp.,
– przypadkowych i celowych zafalowań rur na trasie linii.
Długość tę określa się na podstawie doświadczeń praktycznych i wynosi ona zwykle
dla metody strumieniowej:
- 250 - 500 m w kanalizacji wtórnej, przy założeniu wykładania rur na
wspornikach w każdej studni i istnienia 1 - 3 zakrętów do 90°,
- 500 - 1000 m dla rurociągu kablowego ułożonego w ziemi przy założeniu w
zasadzie prostoliniowego przebiegu, bez wzniesień i przy
korzystnym stosunku średnicy rury do średnicy kabla.
Rury na odcinku pneumatycznym powinny być szczelnie połączone złączkami
odpornymi na ciśnienie do 1000 kPa. Wewnętrzne krawędzie rur powinny być
sfazowane.
Bęben z kablem należy zawiesić na osi i podnośnikach tak, aby mógł się lekko i
swobodnie obracać.
Kierunek schodzenia kabla z bębna powinien być zbliżony do kierunku wejścia w
głowicę pneumatyczną lub w przeciągarkę.
Jeśli jest to możliwe, należy zapewnić prowadzenie i ochronę kabla w odpowiednich
prowadnicach lub ręcznie.
Długość instalacyjną kabla na bębnie należy porównać z długością odcinka
pneumatycznego rur, a w przypadku wciągania kabla etapowo – z długością sumy
odcinków pneumatycznych. Należy też sprawdzić cechowanie metryczne na powłoce
kabla, a mianowicie odczyt na początku i końcu kabla.
Dla metody strumieniowej z początku kabla należy usunąć elementy mogące
zwiększać tarcie lub powodować zaczepianie na łukach i połączeniach rur (gumowe
kapturki, wystające elementy wytrzymałościowe, ostre krawędzie powłoki). Natomiast
zaleca się umocowanie na początku kabla elementu pilotującego o kulistej lub
stożkowej powierzchni czołowej (np. pończochy kablowej z okrągłym uchem).
W skład zestawu sprzętu dla jednego stanowiska roboczego wchodzą:
a) sprężarka powietrza
- ciśnienie robocze 0,6 - 1,2 MPa,
- wydajność dla metody tłoczkowej 1 - 10 m3
/min,
- wydajność dla metody strumieniowej 5 - 12 m3
/min,
- długość węża ciśnieniowego co najmniej 5 m,
b) osadnik wody i oleju z wężem długości ok. 5 m,
c) głowica pneumatyczna z kompletem uszczelek odpowiednich do średnicy rur i
kabla
– dla metody tłoczkowej głowica zewnętrzna lub wewnętrzna,
– dla metody strumieniowej głowica zewnętrzna o małym oporze
pneumatycznym,
d) układ sterujący (zawory i manometr), jako urządzenie oddzielne, albo
połączone z głowicą pneumatyczną lub osadnikiem wody,
e) przeciągarka mechaniczna odpowiednio przystosowana albo przyrząd do
ręcznego wpychania kabla,
f) komplet radiotelefonów, środki transportowe.
Dla metody tłoczkowej ponadto:
a) tłoczek o średnicy dobranej do średnicy rury,
b) pończocha kablowa lub inne urządzenie do połączenia tłoczka z kablem.
W przypadku konieczności zaciągania kabla do kilku szeregowo położonych
odcinków pneumatycznych należy przewidzieć przerzuty sprzętu na nowe
stanowiska albo wyposażenie tych stanowisk w urządzenia dodatkowe.
Zespół roboczy dla jednego odcinka pneumatycznego powinien mieć następujący
skład:
a) obsługa sprężarki - 1osoba
b) obsługa głowicy - 1osoba
c) obsługa przeciągarki - 1osoba
d) obsługa bębna z kablem - 1osoba
e) obsługa końca odcinka
pneumatycznego
- 1osoba
Na stanowiskach a) - d) mogą zaistnieć możliwości łączenia funkcji, a więc i
zmniejszenia zespołu.
Podczas zaciągania kabla należy wykonać następujące czynności:
– sprawdzić trasę kanalizacji lub rurociągu i na podstawie jej charakterystyki
ustalić długość odcinków pneumatycznych oraz miejsca podłączenia
głowic pneumatycznych do rur, jest pożądane, aby początek odcinka
pneumatycznego był na jak najdłuższym odcinku prostoliniowy bez
zakrętów,
– ustawić sprężarkę i osadnik wody, wykonać połączenie,
– przygotować bęben z kablem,
– przygotować koniec kabla stosownie do przyjętej metody wdmuchiwania
(tłoczek, krętlik, pończocha kablowa przy metodzie tłoczkowej, tylko
pończocha kablowa przy metodzie strumieniowej),
– wprowadzić ręcznie początek kabla do rury polietylenowej na długość 20 -
30 cm,
– zainstalować głowicę pneumatyczną na początku rury i na kablu, połączyć
ją z układem sterującym, osadnikiem i sprężarką,
– na końcu odcinka pneumatycznego ustawić pracownika z radiotelefonem,
wylot rury skierować do góry i umocować, jeśli jest to możliwe, należy na
rurę polietylenową nałożyć i umocować dodatkowy odcinek rury i
wyprowadzić ją łukiem ponad studnię lub wykop, tak aby nie było zagrożeń
i zakłóceń dla otoczenia,
– uruchomić sprężarkę i stopniowo zwiększać ciśnienie powietrza,
– uruchomić przeciągarkę lub rozpocząć ręczne wpychanie odcinka kabla,
– stopniowo otwierać zawór sterujący głowicy i zwiększać strumień
powietrza,
– ustalić prędkość ruchu kabla w granicach 0,2 - 1 m/s, ewentualne zmiany
prędkości wprowadzać stopniowo, łagodnie,
– prowadzić równomierne, bez zatrzymań, wciąganie kabla, aż do chwili
pojawienia się go na końcu odcinka pneumatycznego,
– na sygnał od operatora na końcu odcinka pneumatycznego zamknąć
zawór sterujący głowicy i zatrzymać sprężarkę,
– jeśli odcinek instalacyjny kabla obejmuje dwa lub więcej odcinków
pneumatycznych i jest sprzęt i zespół do obsadzenia ich, wtedy po dotarciu
kabla do końca pierwszego odcinka kabel powinien być wprowadzony
(możliwie bez zatrzymania) w początek następnego odcinka
pneumatycznego i dalej przeciągany przy jednoczesnej współpracy
sprężarek i przeciągarek na obu odcinkach,
– jeśli odcinek instalacyjny kabla obejmuje dwa lub więcej odcinków
pneumatycznych i brak jest dodatkowego sprzętu na organizację
stanowiska, należy przez pierwszy odcinek przeciągnąć ilość kabla
potrzebną dla następnego odcinka i ułożyć go w ósemkę na powierzchni
terenu. Kabel najlepiej układać na podkładzie z folii, oraz przed
wprowadzeniem do rury przeciągać go przez materiał czyszczący aby nie
przykleiły się do niego ziarenka piasku. Przy technice wdmuchiwania
piasek ten zmniejsza prędkość zaciągania, gdyż kabel musi być
czyszczony. Natomiast przy zaciąganiu ręcznym lub wciągarką piasek ten
może spowodować zatarcie kabla w rurze, całkowite zahamowanie prac, a
nawet konieczność przecięcia rur i kabla. Następnie należy spętlowany
kabel odwrócić tak, aby jego końcówka znalazła się na wierzchu zwojów,
przenieść do tego punktu posiadany sprzęt i rozpocząć wciąganie kabla do
następnego odcinka pneumatycznego w sposób opisany uprzednio,
Budowa mikrokanalizacji doziemnej kabla doziemnego, rurka pakiet mikrorurek, kabel Rozwinięcie i ułożenie w rowie mikrorurki, wiązki Budowa mikrokanalizacji doziemnej, kabla doziemnegl Montaż obudowy liniowej rur HDPE z wykonaniem wykopu obudowa wodogazoszczelna Wciąganie kabla mikrokabla światłowodowego, Wprowadzenie kabla do istniejącej mufy złączowej, Montaż przełącznicy światłowodowej centralowej, Montaż przełącznicy światłowodowej centralowej, Montaż słupka FTTH, szafki FTTH, skrzynki słupowej FTTH, Pomiar reflektometryczny OTDR sieci dosyłowej FTTH, pomiar
Kanalizacja mikrokanalizacja doziemna Orange, Uszczelnienie rurociągu HDPE40 HDPE32 z kablem opto uszczelnienie systemowe, Budowa mikrokanalizacji doziemnej, kabla doziemnego pierwsza rurka , pakiet mikrorurek, pierwszy kabel, Wykonanie uszczelnienia Przygotowanie mikrorurek do zaciągania , Wciąganie lub wdmuchiwanie mikrorurki do rurociągu kanalizacji wtórnej. Montaż złączy mikrorurek, Wykonanie uszczelnienia ,Umocowanie przywieszek identyfikacyjnych, Uszczelnienie otworów rurociągu lub kanalizacji wtórnej Wciągnięcie liny zaciągowej. Uformowanie rur w wiązkę. Wciąganie rur mikrorurek do otworu kanalizacji pierwotnej. przepustów , Montaż złączy rur mikrorurek. Ułożenie rur w studniach. Wykonanie uszczelnień w kanalizacji Orange, Umocowanie przywieszek identyfikacyjnych. Uszczelnienie końców rur kanalizacji wtórnej i otworów kanalizacji pierwotnej.światłowodowe linie szkieletowe
Jacek data Wdmuchiwanie wdmuchiwarka światłowodu światłowodów, Spawanie światłowodu światłowodów
Światłowody Wdmuchiwanie światłowodu światłowodów, Spawanie światłowodu światłowodów, Światłowody Wdmuchiwanie światłowodu światłowodów, wdmuchiwanie mikrorurek i mikroduktów, Wciąganie kabla światłowodowego, Sieci okablowanie strukturalne, Budowa linii światłowodowych, Trakcje światłowodowe
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz