Tłumienność Tłumienność jednostkowa każdego toru światłowodowego. BADANIA I POMIARY LINII ŚWIATŁOWODOWYCH Badania wykonywane w trakcie budowy i montażu linii. Pomiary właściwości transmisyjnych torów światłowodowych metodą Reflektometryczną
JDS JACEK DATA ŚWIATŁOWODY
PRZEDSIĘBIORSTWO ROBÓT SPECJALISTYCZNYCH
FOA CFOT® The Fiber Optic Association Certified Member NR: 7240712
MIRKOWSKA 10, 05-520 KONSTANCIN-JEZIORNA. POLSKA
tel.:00 48 789337400, mail: datajacek@gmail.com
Certyfikat uprawniający do budowania sieci FTTH Orange Polska Nr 297/1/03/2016/W
Dysponujemy wiedzą i umiejętnościami do projektowania sieci FTTH zgodnie ze standardami Orange Polska. Posiadamy uprawnienia do budowania sieci FTTH zgodnie ze standardami Orange Polska
liczona jako średnia algebraiczna z
pomiarów w obu kierunkach transmisji nie powinna przekraczać 0,60 dB. Dla każdej
dodatkowej spoiny na zakończeniu linii światłowodowych (np. dodatkowe złącze w
komorze kablowej) do podanej wyżej wartości należy dodać 0,10 dB.
Powyższy warunek został ustalony przy założeniu, że tłumienność złączki
światłowodowej nie powinna przekraczać 0,5 dB, a tłumienność złącza spajanego
może osiągnąć wartość 0,10 dB.
Wymagania transmisyjne dla zmontowanego odcinka regeneratorowego
Wszystkie tory światłowodowe jednomodowe na gotowej linii powinny mieć
zmierzoną tłumienność dla fal 1310 nm i 1550 nm, a następnie wyliczoną
tłumienność jednostkową. Jako decydujący należy przyjmować wynik pomiaru dla fali
1550 nm.
Tłumienność jednostkowa każdego toru światłowodowego (bez połączeń) nie
powinna przekraczać wartości przepisanych w uzgodnionych warunkach
technicznych dla kabli danej klasy, wybranej przez projektanta, w sposób
umożliwiający spełnienie wymagań bilansu mocy dla danego odcinka
regeneratorowego.
Dla przypadków krytycznych tj. dla długich odcinków regeneratorowych należy
wybierać kable zawierające światłowody wyższej klasy.
Tłumienność każdego toru światłowodowego (włókien wraz z ich połączeniami) nie
powinna przekraczać wartości sumy tłumienności wszystkich połączonych odcinków
włókien powiększonej o tłumienność połączeń stałych i rozłącznych.
Tak więc rzeczywista tłumienność toru nie powinna przekraczać wartości:
atk≤ αk ∗ lopt + n1 ∗ 0,10 + n2 ∗ 0,5 [dB]
gdzie :
atk - tłumienność toru światłowodowego na odcinku regeneratorowym,
mierzona między półzłączkami na przełącznicach sąsiednich stacji
regeneratorowych, w dB.
αk - tłumienność jednostkowa gotowego kabla, w dB/km
lopt - długość optyczna kabla światłowodowego wraz z zapasami kabla i
włókien w złączach, w km.
n1 - liczba złączy kabla światłowodowego na odcinku regeneratorowym
n2 - liczba złączy światłowodowych rozłącznych na odcinku regeneratorowym
Połączenia światłowodów jednomodowych powinny być tak wykonane, aby ich
tłumienność nie przekroczyła wartości:
- 0,10 dB dla połączeń spajanych, określona jako wartość średnia (z uwzględnieniem
znaków) z pomiarów w obu kierunkach transmisji,
- 0,5 dB dla złączy rozłączalnych, jako wartość maksymalna przyjmowana do
obliczeń, a średnia wartość tej tłumienności nie powinna przekraczać 0,3 dB.
Dla połączeń spajanych dopuszcza się maksymalną wartość bezwzględną
tłumienności połączenia 0,3 dB, jeśli 2 próby spajania nie pozwoliły na uzyskanie
wartości 0,10 dB, przy czym uzyskiwane wyższe wartości były prawie jednakowe.
Dopuszcza się na odcinku kontrolnym (15 km) nie więcej niż 2 tego typu połączeniadla każdego toru pod warunkiem uwzględnienia ich obecności w bilansie mocy
odcinka regeneratorowego.
Tłumienność odbiciowa złączek światłowodowych (reflektancja) nie powinna być
mniejsza niż 35 dB.
Ze względu na położenie złączek światłowodowych w pobliżu źródła światła
laserowego reflektancja jest niezmiernie ważna dla prawidłowej pracy lasera,
zwłaszcza przy transmisji o dużych przepływnościach. Zbyt mała tłumienność
reflektancji może zakłócać pracę lasera, jak to pokazano na rys. 9.
Rys. 9. Wpływ reflektancji na pracę lasera: a) impuls laserowy bez zniekształceń, b) impuls przy
tłumienności reflektancji ok. 24 dB,c) przy tłumienności reflektancji ok. 22 dB, d) przy tłumienności
reflektancji ok. 18 dB.
Jak widać na rysunku dla przypadku b) moc impulsu spada o połowę i zaczynają
pojawiać się w widmie dodatkowe fale. W przypadku c) moc dodatkowych fal
wyraźnie wzrasta, natomiast w przypadku d) moc impulsu laserowego maleje jeszcze
bardziej, a generowane widmo fal klasyfikuje laser jako wzdłużnie wielomodowy. W
granicznym przypadku laser może ulec uszkodzeniu.
W dążeniu do zwiększenia tłumienności reflektancji opracowano sposób
zaszlifowania światłowodów w złączce np. pod kątem 8°-9°. (system Angle Physical
Contact - APC). W takim przypadku znaczna część światła odbitego nie trafia do
lasera, lecz jest tracona w płaszczu światłowodu. Tłumienność reflektancji osiągana
w tym systemie wynosi 70 - 80 dB.
3.8. Niejednorodność tłumienności
Zmiana tłumienności jednostkowej wzdłuż odcinka, pomiędzy sąsiednimi złączami
światłowodowymi, nie powinna przekraczać 0,1 dB/km dla fal 1310 nm i 1550 nm, na
każdym dowolnie wybranym jednokilometrowym odcinku światłowodu
BADANIA I POMIARY LINII ŚWIATŁOWODOWYCH Badania wykonywane w trakcie budowy i montażu linii.
Przed przystąpieniem do prac instalacyjnych i montażowych na linii kablowej
wszystkie odcinki fabrykacyjne kabli należy poddać szczegółowym oględzinom
zewnętrznym w celu wykrycia jakichkolwiek uszkodzeń, które mogły powstać
podczas transportu lub przeładunku bębnów. Należy sprawdzić prawidłowość
zabezpieczenia końców kabli przed zawilgoceniem oraz zabezpieczenia samych
kabli na bębnach przed uszkodzeniami, zwracając uwagę także na wygięcia kabla o
zbyt małym promieniu. W przypadkach wątpliwych, tzn. jeśli istnieje podejrzenie o
niewłaściwe obchodzenie się z kablem przed dostarczeniem go na plac budowy,
konieczne jest wykonanie pomiarów reflektometrycznych kabli na bębnach takich, jak
przy odbiorze kabli od producenta.
Na tym etapie prac konieczne jest ustalenie kolejności instalowania poszczególnych
odcinków kabli, dla zachowania zgodności z projektem, zarówno co do typów kabli
przeznaczonych na odpowiednie odcinki w linii, jak i co do długości odcinków
instalowanych. Konieczne jest więc dokonanie alokacji odcinków fabrykacyjnych, a w
razie potrzeby sprawdzenie ich długości i konstrukcji, w celu stwierdzenia zgodności
z projektem technicznym.
W trakcie budowy i montażu linii powinny być wykonywane niżej podane pomiary:
a) Po ułożeniu kabla, a przed rozpoczęciem montażu złączy należy wykonać
pomiary kontrolne potwierdzające parametry światłowodów. Pomiary należy
wykonać przy pomocy reflektometru dla fali 1550 nm.
b) Po wykonaniu połączeń światłowodów należy wykonać pomiary
reflektometryczne z obydwu stron odcinka zmontowanego dla fal 1310 nm i 1550
nm, w celu stwierdzenia poprawności wykonanych połączeń. Dopiero po
pozytywnym wyniku tych pomiarów dla wszystkich włókien światłowodowych w
kablu można przystąpić do ostatecznego zamknięcia mufy złączowej.
c) Po całkowitym zmontowaniu odcinka kontrolnego, dla uzyskania wykresów
reflektometrycznych, należy wykonać na wszystkich włóknach pomiary
reflektometryczne dla fal 1310 nm i 1550 nm, z obydwu stron odcinka. Nie
spełniające wymogów spojenia, ujawnione w trakcie pomiarów należy poprawić.
Wykresy reflektometryczne uzyskane po naprawieniu wadliwych spojeń należy
zarejestrować na dyskietkach komputerowych i przekazać jako załączniki do
dokumentacji powykonawczej. Stanowić one będą charakterystyki wzorcowe
(odniesienia) wybudowanej linii.
d) Po zmontowaniu i połączeniu odcinków kontrolnych w odcinek regeneratorowy
należy pomiędzy przełącznicami światłowodowymi wykonać pomiary
reflektometryczne jak poprzednio. Wykresy reflektometryczne należy
zarejestrować na dyskietkach komputerowych i przekazać jako załączniki do
dokumentacji powykonawczej. Stanowić one będą charakpomiary tłumienności wynikowej wszystkich światłowodów metodą Transmisyjną,
– pomiary tłumienności odbicia wstecznego (reflektancji) złączek
światłowodowych.
Pomiary właściwości transmisyjnych torów światłowodowych metodą Reflektometryczną
Pomiary reflektometryczne na zmontowanej linii powinny umożliwiać określenie:
– całkowitej długości optycznej linii,
– całkowitej tłumienności linii,
– tłumienności jednostkowej całej linii i jej odcinków składowych,
– tłumienności połączeń.
Poprawne wyniki tych pomiarów uzyskuje się tylko wtedy, gdy wartość współczynnika
załamania wprowadzana do reflektometru jest zgodna z wartością podaną przez
producenta kabla.
Dla uzyskania prawidłowych danych potrzebnych do wypełnienia protokołów
pomiarowych niezbędne jest zdjęcie charakterystyk reflektometrycznych wszystkich
światłowodów w kablu z obydwu stron odcinka regeneratorowego dla fal 1310 nm i
1550 nm. Wskazane jest, aby reflektometr umożliwiał zapisanie wyników pomiarów
do pamięci lub na dyskietce. Umożliwia to przeprowadzenie dokładnej analizy tych
pomiarów bez konieczności straty czasu bezpośrednio na terenie budowy. Analizę
taką można przeprowadzić przy pomocy odpowiedniego oprogramowania
komputerowego już po wykonaniu pomiarów na budowie.
Dla uzyskania charakterystyki umożliwiającej dokładną lokalizację złączy, w
niektórych przypadkach konieczne jest podzielenie zdejmowanej charakterystyki
całej linii na kilka odcinków. Chodzi o to, aby odpowiednia skala pomiarowa mogła
wynosić 1 km na jednostkę długości i 0,5 dB na jednostkę tłumienności, co znacznie
zwiększa dokładność pomiarów.
Tłumienność jednostkowa linii mierzona jest w czasie tego samego pomiaru
reflektometrycznego, łącznie z pomiarami tłumienności połączeń. Dla uniknięcia
wpływu odbić na początku i końcu kabla kursory należy rozmieścić następująco:
– kursor 1 w odległości ok. 500 m od początku odcinka,
– kursor 2 w odległości ok. 500 m przed końcem odcinka.
Miejsce umieszczenia kursorów 1 i 2 zależy od długości linii oraz od szerokości
zastosowanego impulsu pomiarowego. Wyniki tak przeprowadzonego pomiaru nie
odpowiadają potrzebom eksploatacji, ale pozwalają dokładniej ocenić tłumienność
jednostkową zmontowanej linii optotelekomunikacyjnej.
Dla określenia całkowitej tłumienności linii na odcinku regeneratorowym należy
podsumować:
− tłumienność pomierzoną pomiędzy kursorami 1 i 2 obejmującymi trasę linii
pomniejszoną o 500-m odcinki na początku i końcu,
− tłumienności stacji A i B zmierzone metodą reflektometryczną,
− tłumienność 1 km kabla pominiętego w pomiarze reflektometrycznym.
Tak określona tłumienność odcinka regeneratorowego linii powinna być potwierdzona
pomiarem transmisyjnym.
Niezmiernie ważnym czynnikiem wpływającym na wyniki pomiarów
reflektometrycznych jest używanie właściwych sznurów optycznych połączeniowych.W przypadku dużego odbicia pomiędzy reflektometrem a badanym światłowodem, co
ma zwykle miejsce przy stosowaniu różnych adapterów pomiędzy sznurem
pomiarowym, a złączką na przełącznicy, na ekranie reflektometru mogą pojawić się
impulsy o dużej wartości. Wskazują one pozornie na istnienie dużych
niejednorodności w zupełnie przypadkowych miejscach w linii światłowodowej. Jest
to zjawisko tzw. „ducha”, które powinno być sygnałem do poprawienia warunków
przyłączenia reflektometru do badanego światłowodu.
W procesie pomiarów mogą ujawnić się uszkodzenia światłowodów. Lokalizuje się je
przy pomocy reflektometru, znając współczynnik wydłużenia optycznego tj. stosunek
długości optycznej światłowodu do fizycznej długości kabla, w którym ten światłowód
jest umieszczony. Jednak reflektometr potrafi zlokalizować miejsce uszkodzenia tylko
z określonym przybliżeniem.
Dla dokładnego określenia miejsca uszkodzenia w złączu (lub nawet w kablu) stosuje
się pomocniczo źródło światła widzialnego o długości fali ok. 670 nm. Światło to
wywołuje widzialny efekt oświetlenia koloru rubinowego w miejscu uszkodzenia,
załamania lub zagięcia światłowodu.
Reflektometry nowszej generacji są zwykle już wyposażone w takie źródło światła
albo też jest ono odrębnym przyrządem.
4.3. Pomiary tłumienności wynikowej metodą transmisyjną
Dla każdego włókna światłowodowego na odcinku regeneratorowym należy zmierzyć
tłumienność pomiędzy dwoma skrajnymi przełącznicami światłowodowymi. Dla linii
ze światłowodami jednomodowymi pomiar powinien być wykonany dla obu pasm
optycznych tj. 1310 i 1550 nm w obu kierunkach transmisji.
Celem tego pomiaru jest sprawdzenie łącznej tłumienności kabla wraz ze złączami
rozłącznymi i potwierdzenie zgodności z obliczonym bilansem mocy dla odcinka
regeneratorowego oraz z tłumiennością pomierzoną reflektometrycznie.
Pomiar wynikowej tłumienności linii wykonuje się przy wykorzystaniu stabilizowanego
źródła światła i miernika mocy optycznej.
W przypadku posiadania dwóch zestawów nadajnika i miernika mocy optycznej
pozwalających na ciągłą kontrolę względnego poziomu nadawczego i odbiorczego
mocy światła proces pomiaru jest znacznie uproszczony. Rozmieszczenie
przyrządów na obu końcach odcinka pomiarowego znacznie ogranicza czas trwania
pomiarów, gdyż pozwala uniknąć przewożenia zestawów stosownie do kierunku
nadawania i odbioru sygnału. Przebieg pomiaru jest tym bardziej ułatwiony, gdyż
zestaw przyrządu zawiera zwykle wbudowany telefon optyczny (rys.10).
Przed rozpoczęciem pomiarów należy gruntownie oczyścić wszystkie złącza, gdyż
wpływ zanieczyszczeń na wyniki może być bardzo istotny. Do czyszczenia styków w
złączach konieczna jest butelka sprężonego powietrza, jak również płyn czyszczący,
najlepiej czysty alkohol etylowy (99%), lub isopropylowy. Nie należy używać acetonu
lub podobnych płynów, gdyż mogą one uszkodzić lub zniszczyć styki w złączu. Sznur
pomiarowy powinien być podłączony do przyrządu przez cały czas wykonywania
pomiarów i nie może być odłączany, gdyż tłumienność na złączu może ulec zmianie.
Przed rozpoczęciem pomiarów przyrządy powinny być włączone przez co najmniej
10 min, aby źródła laserowe uzyskały ustabilizowany strumień światła. Pomiar
wykonuje się światłem niemodulowanym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz